آلن وولف آرکین (Alan Wolf Arkin) (زاده ۲۶ مارس ۱۹۳۴) بازیگر، خواننده، نوازنده و کاگردان برنده جایزه اسکار اهل آمریکا می‌باشد که نخستین فیلم وی آن منم (۱۹۶۲) است.

آلن آرکین در دوره نوجوانی به موسیقی علاقه مند شد و تصمیم گرفت تا زندگی اش را در این راه قرار دهد. وی در دهه ی پنجاه پس از اینکه تحصیل را رها کرد، به یک گروه فولک به نام The Tarriers پیوست. آلن در این گروه موسیقی هم به عنوان نوازنده فعالیت می کرد و هم اینکه خواننده اصلی گروه بود.

وی با همکاری این گروه موفقیت های زیادی در عرصه موسیقی بدست آورد و حتی بعضاً آهنگهایشان تا هفته ها جزو پرفروش هفته قرار می گرفت. اما حضور همزمان آرکین در جلوی دوربین، منوط به حضور در آگهی های تلویزیونی و نقش های پیش پا افتاده نظیر مکانیکی که در پس زمینه داستان در حال تعمیر ماشین بود، خلاصه می شد!

آرکین و گروه موسیقی فولکورش، تا مدتها کار خود را در دنیای موسیقی دنبال کردند تا اینکه آرکین موفق شد به عنوان خواننده اصلی در نمایش « هلسوی » بر روی صحنه آواز بخواند و همین کافی بود تا باب سیلز او را بپسندد و به دنیای تئاتر بیاورد. آرکین پس از این اینکه باب سیلز او را به دنیای تئاتر و نمایش آشنا کرد، در بسیاری از نمایش های معروف به عنوان بازیگر و آواز خوان به فعالیت پرداخت و در اواخر دهه ی 60 میلادی نیز خودش به عنوان کارگردان، نمایش های موفق نظیر « قاتلین کوچک » را به روی صحنه آورد.

با اینحال اولین حضور جدی آرکین در عالم سینما به فیلم کمدی « روس ها دارن میان، روس ها دارن میان » باز می گردد که در اولین حضور رسمی اش در پرده ی نقره ای سینما موفق شد کاندید دریافت جایزه ارزشمند اسکار شود.

آرکین به فاصله دو سال از موفقیتی که به واسطه حضور در فیلم« روس ها دارن میان ، روس ها دارن میان » نصیبش شده بود، در یک درام هیجان انگیز به نام « قلب یک شکارچی تنهاست » حضور یافت که اینبار نیز به لطف حضور قدرتمندش در این فیلم، موفق شد دومین بار به عنوان کاندید دریافت اسکار نام خود را مطرح کند. آرکین در تمام سالهای دوران بازیگری اش بازیگر محترم و خوبی به حساب می آمد و سرانجام در سال 2006 بخاطر بازی در فیلم « لیتل میس سانشاین » موفق شد به عنوان سومین بار کاندید دریافت جایزه اسکار شود اما اینبار موفق به دریافت آن شد و اولین مجسمه اسکار را به خانه برد.