هیث کلیف اندرو لِجِر (Heathcliff Andrew Ledger) معروف به هیث لِجِر (۴ آوریل، ۱۹۷۹ – ۲۲ ژانویه ۲۰۰۸) بازیگر استرالیاییبرندهٔ اسکار بود. او پس از بازی در نقش‌های تلویزیونی در دههٔ ۹۰، در هالیوود شروع به کار کرد و فیلم‌های او، هم از لحاظ تجاری و هم از دید منتقدان، با موفقیت روبه‌رو بودند.

گذشته

هیث لجر در پرث، غرب استرالیا، متولد شد. او فرزند سالی لجر (رامشو)، معلمی فرانسوی و کیم لجر رانندهٔ ماشین‌های مسابقه‌ای و مهندس معدن بود. لجر تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ی Mary’s mount و پس از آن در مدرسهٔ Guild ford گذراند. اولین تجربهٔ بازیگری او در سن ۱۰ سالگی و به عنوان ستارهٔ نمایش نامهٔ پیتر پن در مدرسه رخ داد. پدر و مادر لجر زمانی که او تنها ۱۱ سال داشت، از یکدیگر طلاق گرفتند. هیث و خواهرش کیت لجر، دو خواهر نا تنی دیگر نیز داشتند. آشلی بل – متولد ۱۹۸۹ – فرزند مادر آنها و پدر ناتنی شان روجر بل و همچنین اولیویا لجر – متولد ۱۹۹۷ – فرزند پدر آنها و مادر ناتنی آنها، اما برون بود. لجر به بازی شطرنج علاقهٔ بسیار داشت و در ۱۰ سالگی برندهٔ مسابقات قهرمانی شطرنج غرب استرالیا شد. نام هیث و خواهرش کیت، از روی نام شخصیت‌های اصلی کتاب بلندی‌های بادگیر -هیث کلیف و کاترین- اثر امیلی برونته برداشته شده‌است.

زندگی حرفه‌ای

ابتدای کار

پس از فارغ‌التحصیلی زود هنگام وی در سن ۱۶ سالگی، او مدرسه را به قصد پیگیری فعالیت‌های بازیگری اش ترک کرد و به همراه بهترین دوستش تروور دی کارلو (Trevor Dicarlo) از شهر پرث به سیدنی آمد؛ ولی او پس از مدتی برای بازی در نقش کوچکی در بخش اول سریال تلویزیونی Clowning Around و همچنین کار در سریال عرق‌کردن به پرث بازگشت. در سریال Sweat لجر نقش یک دوچرخه سوار همجنسگرا را بر عهده داشت. همچنین از سال ۹۳ تا ۹۷ لجر در چند قسمت از سریال تلویزیونی Ship to shore ایفای نقش کرد. همچنین او در برنامهٔ کوتاه زندهٔ Fox Broadcasting Company، فیلم درام – تخیلیRoar، فیلم تلویزیونی خانه و دوری که یکی از موفق‌ترین نمایش‌های تلویزیونی استرالیایی بود و فیلم Black Rock ایفای نقش کرد و توانست چهرهٔ بازیگری خود را به طور رسمی به نمایش بگذارد. سپس در آخرین سال دههٔ نود، او با بازی در فیلم کمدی 10things I hate about you و همچنین فیلم استرالیایی Two hands به کارگردانی جرجول جردن، مورد استقبال فراوان قرار گرفت و به ستاره تبدیل شد.

سال‌های ۲۰۰۰

از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ لجر به علت بازی در نقش گبریل مارتین فرزند ارشد بنجامین مارتی (با بازی مل گیبسون) در فیلم The patriot و بازی نقش سونی گروتسکی پسر هانک گروتسکی (با بازی باب ثورنتن) در فیلم Monster’s ball و بازی‌های برجسته اش در فیلم هایThe Order , The Four Feathers , A King’s A Knight Tale , Ned Kelly , جاکومو کازانووا ،برادران گریم و Lords of Dogtownبه ستاره‌ای مشهور تبدیل شد. در سال ۲۰۰۵ لجر برای بازی در فیلم کوهستان بروکبک جایزهٔ بهترین بازیگر مرد را از انجمن منتقدین نیویورک و انجمن منتقدین سانفرانسیسکودریافت کرد؛ که در آن فیلم او نقش” انیس دل مار”، یک کارگر مزرعه را بر عهده داشت که عاشق گاوچرانی به نام جیک توئیست با بازی جیک جیلنهال می‌شود. او همچنین برای ایفای نقش در این فیلم نامزد جایزهٔ بهترین بازیگر مرد در ژانر درام گلدن گلاب و جایزهٔ بهترین بازیگر مرد آکادمی اسکار شد. فیلمBrokeback Mountainباعث شد لجر در رتبهٔ نهم جوان‌ترین نامزدان جایزهٔ اسکار قرار بگیرد. در بخش نقد فیلم روزنامهٔ نیویورک تایمز ، منتقدی به نام استفن هولدن دربارهٔ این فیلم چنین نوشت: ” آقای لجر و آقای جیلنهال هر دو داستان این عشق دردآلود را به طرز ملموسی نمایش دادند. این نمایش یک ایفای نقش فوق العاده به خوبی مارلون برندو و سین پن است. ” در نقد دیگری نیز پیتر تراورز چنین اظهار کرد: ” ایفای نقش خیره کنندهٔ لجر معجزه‌ای در بازیگری است. به نظر می‌رسد او واقعاً از اعماق وجودش اشک می‌ریزد. لجر با انیس تنها حرکت نمی‌کند، سخن نمی‌گوید و نمی‌شنود او با انیس نفس می‌کشد. دیدن استنشاق کردن بوی لباس‌های آویزان در کمد معیاری است برای سنجش درد عشق گم شدهٔ او. “بعد از فیلم Brokeback Mountainلجربه همراه هم وطنش آبیه کرنیش در فیلمی استرالیایی به نام Candy مشغول به بازی شد. فیلم نامهٔ آب‌نبات بر اساس رمانی نوشته شده در سال ۱۹۹۸ به نام: “آبنبات: روایتی از عشق و اعتیاد” بود. لجر و کرنیش در این فیلم نقش جوانانی عاشق و معتاد به هروئین را برعهده داشتند که به خاطر عشق شان سعی در ترک اعتیاد داشتند. جفری راش نیز در این فیلم نقش مشاور درمانی آنها را بازی می‌کرد. لجر برای بازی در این فیلم نامزد سه جایزهٔ بهترین بازیگر مرد شد که یکی از آنها جایزهٔ انجمن منتقدین استرالیا بود که کرنیش و راش پیش از او برنده این جایزه شده بودند. مدت کوتاهی پس از اکران فیلم Candy لجر به “آکادمی علوم و هنرهای سینمایی” دعوت به عضویت شد. لجر به عنوان یکی از شش بازیگری که جنبه‌های مختلف زندگی Bob Dylan را در فیلم I am not there به کارگردانی تاد هینز به نمایش گذاشته بودند، برندهٔ جایزه‌ای برای بازی در نقش Robbie، که مسئول به ترسیم کشیدن زندگی عاشقانهٔ Dylan بود، شد در سال ۲۰۰۸، لجر نقش هیولای معروف داستان‌های کمیک، «جوکر» در فیلم شوالیه تاریکی (دنباله‌ای بر فیلم بت‌من شروع می‌کند) را بازی کرد. در این فیلم او در مقابلکریستین بیل، هم‌بازی‌اش در فیلم من آن‌جا نیستم نقش‌آفرینی کرده‌است. او قرار بود در فیلم تصورات دکتر پارناسوس در نقش تونی در مقابل تام ویتس و کریستوفر پلامر بازی کند. این فیلم در زمان مرگ لجر در مرحلهٔ پیش‌تولید بود.

نظر منتقدین

استفن هولدن، منتقد سینمایی نیویورک تایمز در نقد خود در مورد کوهستان بروکبک نوشت:

«آقای لجر و جیلنهال (همبازی هیث در کوهستان بروکبک) این قصهٔ عاشقانهٔ دردناک را قابل لمس می‌کنند. آقای لجر به شکل معجزه‌آسایی در زیر پوست شخصیت سفت و سخت خود در فیلم ناپدید می‌شود. بازی او به راحتی با بهترین بازی‌های مارلون براندو و شان پن برابری می‌کند.»

در نقدی دیگر در مجلهٔ رولینگ استون، پیتر ترورز می‌نویسد:

«بازی چشم‌گیر لجر یک معجزهٔ بازیگری است، انگار که او نقش را از درون خودش کنده باشد. لجر نه تنها می‌داند کاراکترش چطور راه‌می‌رود، حرف می‌زند و گوش می‌کند، بلکه حتی می‌داند که او چطور نفس می‌کشد. دیدن او که بوی پیراهن آویزان در کمد جک را فرو می‌برد، مثل فهمیدن درد از دست دادن عشق است.»

سال ۲۰۰۵، لجر در یک نسخهٔ داستانی از شخصیت جووانی کازانوا در مقابل سیه‌نا میلر بازی کرد. این فیلم یک کمدی رومانتیک بود که با برخوردهای متناقضی از جانب منتقدان رو به رو شد. در ۲۰۰۶ او از سوی آکادمی هنرهای تصویری اسکار برای عضویت دعوت شد و در ۲۰۰۷ نیز یکی از شش بازیگری بود که در فیلمی که با نام «من آن‌جا نیستم» از زندگی باب دیلن ساخته شد، نقش دیلن را ایفا کرد و همچنین در سال 2008 نظر بسیاری را در نقش جوکر در فیلم شوالیه تاریکی (The Dark Knight) جلب کرد که باعث بردن بهترین بازیگر مرد مکمل در اسکار, گلدن گلوب و بفتای همان سال هم شد, اما متاسفانه این جوائز بعد از مرگ او اهدا گردید. حتی گفته میشد که در صورت اینکه او زنده بود بازگشتی جزئی در همان نقش را در شوالیه تاریکی برمیخیزد که سومین و آخرین فیلم از سه گانه بتمن است بازی می کرد که با مرگ او از فیلمنامه حذف شد.

کارگردانی

لجر اشتیاق زیادی به کارگردانی فیلم داشت. او چند موزیک ویدئو نیز ساخته بود که پس از مرگش در ۲۳ فوریه ۲۰۰۸ برندهٔ جایزهٔ ISP Robert Altman شد. Todd Haynes کارگردان فیلم I am not there او را به این خاطر بسیار تحسین کرده‌است. پس از مرگ لجر موزیک ویدئوی سگ سیاه چشم در اینترنت به نمایش گذاشته شد و از طریق YouTube و به عنوان کلیپ برگزیده انتخاب شد. لجر با Scottish (فیلم نامه نویس) و Allan Scott (تهیه‌کننده) در فیلمی بر اساس رمان حرکت اول ملکه نوشتهٔ والتر تویس در سال ۱۹۸۳ مشغول به کار بود. او در این فیلم به طور همزمان بازیگر و کارگردان بودو قرار بود این فیلم اولین کار لجر در لباس کارگردانی باشد. آخرین کارهای کارگردانی او در موزیک ویدئوهایی به نام‌های شاه خائن(King Rat) و شن روان (Quicksand) بود که هر دو اولین بار در ۴ اوت ۲۰۰۹ به نمایش گذاشته شد.

زندگی خصوصی

لجر همسر میشل ویلیامز، هم‌بازی‌اش در فیلم کوهستان بروکبک، بود. دختر آن‌ها به نام ماتیلدا رز در روز ۲۸ اکتبر ۲۰۰۵ به دنیا آمد و جیک جیلنهال و بیزی فیلیپس، پدرخوانده و مادرخواندهٔ ماتیلدا شدند.

در آگوست ۲۰۰۷، هفته‌نامهٔ یو اس ویکلی مدعی شد که هیث و میشل به علت وضعیت کاری پرمشغله‌شان از یکدیگر جدا شده‌اند. در آن زمان نه میشل و نه هیث این ادعا را تأیید نکردند. در سپتامبر همان سال، پدر میشل در مصاحبه‌ای با سیدنی تلگراف تأیید کرد که آن دو از هم جدا شده‌اند.

مرگ

براساس گزارش پلیس، ولزین که کمی زودتر از زمان معین قرار ملاقاتش با لجر در ساعت ۳ بعد از ظهر به منزل او رسیده بود با دیدن لجر در آن وضع سریعاً به دوست لجر ماری کیت اولسن تلفن کرده و از او درخواست کمک می‌کند. اولسن که در آن زمان در کالیفرنیا بوده به سرعت نیروهای امنیتی نیویورک را در جریان می‌گذارد و حدود ۱۵ دقیقه بعد ولزین دوباره با اولسن تماس می‌گیرد و اظهار ترس نسبت به مرگ لجر می‌کند سپس ولزین با پلیس تماس می‌گیرد و می‌گوید: آقای لجر نفس نمی‌کشد. با اصرار اپراتور ۹۱۱، ولزین عملیات احیا را انجام می‌دهد اما نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. متخصصین پزشکی اورژانس (EMT) هفت دقیقهٔ بعد در ساعت ۳:۳۳ دقیقاً همان زمانی که نیروهای امنیتی توسط ولزین خبردار شده بودند به آپارتمان لجر می‌رسند اما با این حال موفق به احیای دوبارهٔ او نمی‌شوند. در ساعت ۳:۳۶ بعد از ظهر، مرگ قطعی لجر اعلام می‌شود و بدن بی‌جانش از آپارتمان خارج می‌گردد.

پلیس گفته‌است که با وجود قرص‌هایی که در اتاق هیث پیدا کرده‌اند ولی هیچ نشانهٔ مشخصی که حاکی از خودکشی هیث باشد یافت نشده.

دو هفته پس از مرگ لجر، مرگ او تصادفی، و بر اثر مسمومیت شدید دارویی در نتیجهٔ مصرف هم‌زمان چندین نوع قرص ضداضطراب و مسکن و خواب‌آور اعلام شد. در گزارش مرکز پزشکی نیویورک آمده‌است که در خون لجر، مقادیری از مسکن‌های اکسیکودون (که در اکسیکونتین یافت می‌شود)، هیدروکودون (که در ویسودین یافت می‌شود) و ضداضطراب‌های دیازپام، تمازپام الپرزولام (که دروالیوم و زاناکس و رستوریل وجود دارند) و دوکسیلامین پیدا شده‌است.»

پیامدها

خانوادهٔ لجر، همان روز در جلوی منزل مادر هیث در شهر پرث، نامه‌ای را در حضور خبرنگاران خواندند:

«ما، خانوادهٔ هیث، مرگ دردناک و زودهنگام فرزند و برادر عزیزمان و پدر ماتیلدا را تأیید می‌کنیم. او در خوابی آرام در ساعت ۳:۳۰ بعدازظهر در اتاقش توسط خدمتکار منزلش پیدا شده‌است. ما از همهٔ دوستان و مردم در همه‌جای دنیا تشکر می‌کنیم. هیث در طول زندگی کوتاهش بر مردم بسیاری تأثیر گذاشته‌است، ولی عدهٔ کمی بودند که او را واقعاً بشناسند. او مهربان و عاشق زندگی بود. در حال حاضر هم درخواست می‌کنیم که وضعیت ما را درک کنید و اجازه بدهید که در خلوت خودمان بتوانیم با این اتفاق کنار بیاییم.»

در واکنش به مرگ هیث، همسر سابقش میشل ویلیامز اعلام کرد که شنیدن این خبر برایش بسیار ناگوار بوده و هواپیمایی برای بازگشت از سوئد به آمریکا گرفته‌است. گفته شده که ویلیامز با شنیدن خبر مرگ هیث، شروع به گریه و فریاد کرده و این اتفاق تأثیر شدیدی بر او گذاشته. همچنین کوین راد، نخست‌وزیر استرالیا در واکنش به این خبر گفت «بسیار دردناک است که ما یکی از بهترین بازیگران کشورمان را در اوائل زندگی‌اش از دست دادیم»، نیکول کیدمن مرگ هیث را یک تراژدی نامید و با خانوادهٔ هیث ابراز همدردی کرد، و الن هورن، مدیر و رئیس کمپانی برادران وارنرگفت «جامعهٔ هنر استعداد بسیار بزرگی را از دست داد. هیث بازیگری بزرگ و انسانی استثنایی بود.»

همکاران جیک جیلنهال سر صحنهٔ فیلم برادرها در نیومکزیکو گفته‌اند که او پس از شنیدن خبر مرگ هیث، تا مدتی گیج بوده و بعد هم بلافاصله برگشته و فقط مدتی بعد برای گرفتن یکی از صحنه‌ها دوباره به نیومکزیکو رفته‌است. جیلنهال مدتی قبل در جریان فیلم‌برداری یکی از صحنه‌های همین فیلم که در زندان می‌گذشته، مثل زندانیانی که عکس عزیزانشان را به دیوار سلول می‌زنند، به عنوان شوخی عکس لجر را به دیوار زده بوده.^[۲۴]

هشت روز پس از مرگ لجر، ویدئویی از او در اینترنت پخش شد که لجر را در حال استفاده از مواد مخدر نشان می‌دهد و لجر در این ویدئو می‌گوید که او بیست سال است که روزی پنج نخ حشیشمصرف می‌کند. در پی انتشار این ویدئو، دو برنامهٔ مشهور تلویزیونی در آمریکا این ویدئو را به قیمت ۲۰۰٬۰۰۰ دلار برای پخش خریدند؛ ولی بعداً اعلام کردند که در حمایت از هیث لجر و برای احترام به خانوادهٔ او، این ویدئو را در برنامهٔ خود پخش نخواهند کرد. گفته شده که سه بازیگر هم نسل لجر، یعنی اسکارلت جوهانسون، ناتالی پورتمن و جاش برولین در این تصمیم‌گیری نقش داشته‌اند و از نفوذ خود برای جلوگیری از پخش این ویدئو استفاده کرده‌اند.

گفته شده که میشل و هیث درگیری شدیدی بر سر مصرف هرویین، کوکایین و قرص با یکدیگر داشته‌اند و ویلیامز چندین بار لجر را به مراکز ترک اعتیاد برده بوده.

تری گیلیام کارگردان آخرین فیلم لجر به نام تصورات دکتر پارناسوس، برای این که قسمت‌های فیلمبرداری شده از هیث در فیلم باقی بماند و مجبور به حذف آن‌ها نشود، تصمیم گرفت که باقی‌ماندهٔ بازی‌های نقش او را به سه قسمت تقسیم کند و به سه بازیگر، یعنی جانی دپ، جود لاو و کالین فارل بسپارد. به این ترتیب هیث به علاوهٔ این سه بازیگر، در این فیلم مکمل نقش یکدیگر خواهند بود.

بنا بر وصیت‌نامهٔ هیث، همهٔ اموال او به دخترش ماتیلدا رز رسید و با این حال هنوز وضعیت بعضی از اموالی که در وصیت‌نامه نبوده‌اند، معلوم نیست.

تد

قرار بود او در فیلم تد صداپیشگی تد را بر عهده بگیرد، اما به دلیل مرگش این کار را گارگردان فیلم ست مک فارلن برعهده می‌گیرد.

مکس دیوانه: جاده خشم

همچنین قرار بود نقش مکس روکاتانسکی را در فیلم مکس دیوانه: جاده خشم بازی کند که به دلیل مرگش تام هاردی در آن ایفای نقش کرد.