سوزان هیوارد (Susan Hayward) (زاده ۳۰ ژوئن ۱۹۱۷ – درگذشته ۱۴ مارس ۱۹۷۵) بازیگر آمریکایی بود.

زندگی

سوزان هیوارد زمانی گفت: خیلی زود دریافتم که زندگی تلاش و مبارزه‌است…

هیوارد اهل محله‌های فقیر نشین نیویورک بود ولی وقتی عکس اش در «روزنامهٔ ایونیگ پست» منتشر شد چنان مورد توجهدیوید او سلزنیک قرار گرفت که او را به عنوان یکی از نامزدهای ایفای نقش اسکارلت اوهارا به هالیوود برد ولی تست بازیگری‌اش آن قدر بد از کار درآمد که خود سلزنیک پیشنهاد کرد او را به همان نیویورک برگردانند؛ ولی پاسخ هیوارد حکایت از شخصیت یکدنده‌اش داشت.

هیوارد در واکنش این تصمیم گفته بود: چون پرتغال را دوست دارم فکر می‌کنم بمانم…

سوزان هیوارد، بنی میدفورد (کارگزارش) را عملاً به طور تصادفی پیدا کرد. موقع دوچرخه‌سواری از محله‌شان هیوارد جلوی ملک بنی میدفورد به زمین‌خورد میدفورد کمک‌اش کرد از روی زمین برخیزد؛ و این شروع آشنایی آنها بود و سپس در زندگی حرفه‌ای کمک‌اش کرد. نام جدیدی برایش برگزید و قراردادی با استودیو برادران وارنر برایش ترتیب داد. هیوارد وقتی بار دیگر باوالتر وانگر تهیه‌کننده همکاری کرد و در می‌خواهم زنده بمانم! (۱۹۵۸) نقش «باربارا گراهام» را بازی کرد جایزه اسکار را برد. این نقطه اوج در زندگی حرفه‌ای اش اجباراً با افول او ادامه پیدا کرد.

پس از چند سال کار برا ی استودیوهای استودیو برادران وارنر هیوارد به استودیو پارامونت رفت در سال ۱۹۴۶ با والتر ونگر قرارداد بست همکاری آنها چنان ثمر بخش بود که هیوارد برای فیلم داستان یک زن نامزد اسکار شد. پس از آن با کمپانی فاکس قرارداد بست و به زودی به ستارهٔ درجهٔ یک تبدیل شد.

در سال ۱۹۵۲ «انجمن روزنامه‌نگاران خارجی هالیوود»، سوزان هیوارد و جان وین را به عنوان محبوب‌ترین ستاره‌های سال انتخاب کرد. در سال ۱۹۷۴ سوزان هیوارد حرکت شجاعانهٔ دیگری از خود نشان داد. خیلی‌ها نمی‌دانستند که از بیماری سرطان رنج می‌برد و در مراسم اسکار آن سال در کنار جان وین به روی صحنه رفت.

مرگ

وقتی هیوارد در سال ۱۹۷۵ پس از دو سال مبارزه با سرطان مغز درگذشت هنوز شهرت و محبوبیت داشت. بر اساس حدس و گمان‌ها سرطان هیوارد نتیجهٔ کارش در فیلم فاتح (۱۹۵۶) است که در لوکیشن‌هایی در ایالت یوتا فیلم‌برداری شد. همان‌جا که ارتش آمریکا سال‌ها قبل بمب‌های اتمی اش را تست می‌کرده‌است. این شایعه وقتی قوت گرفت که دیگر عوامل فیلم از جمله جان وین،اگنس مورهد، جان هویت و دیک پاول کارگردان فیلم همگی از بیماری سرطان درگذشتند.

جوایز و افتخارات

وی برندهٔ جایزهٔ اسکار به خاطر فیلم می‌خواهم زنده بمانم! شد و همچنین وی برای داستان یک زن، قلب احمق من، با ترانه‌ای در قلبم و فردا خواهم گریست نامزد جوایز اسکار شد.