اولیویا مری دی هاویلند (Olivia Mary de Havilland) (زادهٔ ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ در توکیو) هنرپیشه بریتانیایی-آمریکایی برنده جایزه اسکار شناخته شده برای نقش‌های اوایل است و از وی والدینی انگلیسی در توکیو متولد شد، دی هاویلند و خواهر کوچکترش جون فونتین در سال ۱۹۱۹ به کالیفرنیا نقل مکان نمود. او در نقش «ملانی همیلتون» در بر باد رفته (۱۹۳۹)، نقش مقابل ارول فلین شامل ماجراهای رابین‌هود(۱۹۳۸)، شهر داج (۱۹۳۹)، ردپای سانتا فه (۱۹۴۰)، و آنان چکمه به پا مردند (۱۹۴۱) ظاهر شد

او یکی از آخرین بازماندگان سینمای کلاسیک هالیوود می‌باشد. در سال ۲۰۱۵ وی پیرترین بازیگر در قید حیاتی است که برنده جایزه اسکارشده‌است وی همچنین آخرین بازیگر باقی‌مانده از بین هنرپیشگان اصلی فیلم کلاسیک بر باد رفته می‌باشد.

دی هاویلند و خواهر فونتین تنها دو خویشاوندی هستند که برنده جایزه اسکار نقش اول شده‌اند. وی همچنین جایزه هیئت ملی بازبینی فیلم،جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، روبان نقره‌ای اتحادیه ملی روزنامه‌نگاران سینمایی ایتالیا و جایزه ولپی جشنواره فیلم بخاطر ایفای نقش در فیلمگودال مار (۱۹۴۸) دریافت نموده‌است. جایزه گلدن گلوب بخاطر ایفای نقش در وارثه در ۱۹۵۰ و برای آناستازیا: در ۱۹۸۷ به وی اعطا شده‌است. بخاطر فعالیت‌هایش در سینما، به دریافت یک ستاره در پیاده‌رو شهرت هالیوود، مفتخر شده‌است.

ابتدای زندگی

اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۱۹۱۶ از والدینی بریتانیایی در توکیو، ژاپن به دنیا آمد. پدر وی «والتر آگوستوس» (۱۹۶۸–۱۸۷۲) دانشگاه کمبریجتحصیل کرده بود و به عنوان پروفسور زبان انگلیسی در دانشگاه سلطنتی تدریس می‌نمود و مادرش «لیلیان آگوستا» (۱۹۷۵–۱۸۸۶) نیز در آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک لندن تحصیل نموده بود و هنرپیشه تئاتر بود هنگامی که به همراه همسرش به توکیو نقل مکان نمود. مادرش نیز در دهه ۱۹۴۰ هنگامی که دخترانش به شهرت رسیدند با نام هنری «لیلیان فونتین» به عرصه نمایش بازگشت.

والدین دی هاویلند در سال ۱۹۱۴ ازدواج نمودند. اما این ازدواج به واسطه خیانت‌های پدرش پایان خوشی نداشت. خواهر کوچکترش «جوان فونتین» (دیرتر با نام هنری جوان فونتین شناخته شد) در ۲۲ اکتبر ۱۹۱۷ به دنیا آمد. در فوریه ۱۹۱۹، شوهر خویش را ترغیب نمود برای آب و هوای بهتر برای دختر بیمارشان به انگلستان بازگردند. خانواده بخاطر درمان و تب شدید اولیویا در کالیفرنیا توقف نمودند.

اگرچه وی حرفه هنرپیشگی را رها کرده بود، لیلیان به دخترانش هنر قدردانی یاد می‌داد، برای فرزندانش شکسپیر می‌خواند. وی همچنین به آنها موسیقی و سخن سرایی آموزش می‌داد. در آوریل ۱۹۲۵ پس از اینکه طلاق وی قطعی شد، لیلیان این بار با فردی با نام جرج ام. فونتین که صاحب یک فروشگاه بود ازدواج نمود.

دی هاویلند در مدرسه ابتدایی ساراتوگا، دبیرستان نورت دیم در بلمونت و دبیرستان لوس گاتوس تحصیل نمود.

حرفه

اولین حضور وی در سینما در فیلم رؤیای شب نیمه تابستان ساخته ماکس راینر بود که در اکتبر ۱۹۳۵ به اکران درآمد

خویشاوندان

او خواهر بزرگ‌تر جون فونتین دیگر هنرپیشه هالیوود می‌باشد که او نیز برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم تردید (۱۹۴۱) است.

زندگی خصوصی

دی هاویلند دو بار ازدواج نمود. در ۲۴ ژانویه ۱۹۴۶ با «مارکوس گدریچ» یک کهنه سرباز نیروی دریایی، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس نمود آنها در ۱ دسامبر ۱۹۴۹ صاحب یک فرزند پسر به نام «بنجامین» شدند. در سال ۱۹۵۲ از همدیگر جدا شدند. فرزندانش نیز در ۱ اکتبر ۱۹۹۱ در سن ۴۱ سالگی در اثر لنفوم هوچکین درگذشت.

در ۲ آوریل ۱۹۵۵، دی هاویلند با «پیر گالانته»، یک روزنامه‌نگار و ویراستار هفته‌نامه خبری پاری مچ ازدواج نمود. آنها در روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۵۶ صاحب یک فرزند دختر بنام «ژیزل» شدند

دی هاویلند اکنون

در سال‌های اخیر، او به ندرت اماکن عمومی ظاهر شده‌است. طبق کتاب خاطراش، دی هاویلند از سال ۱۹۶۰ در شهر پاریس زندگی می‌کند

در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۸، در سن ۹۲ سالگی، دی هاویلند مدال ملی هنر را دریافت کرد. در ۹ سپتامبر ۲۰۱۰ نشان شوالیه لژیون دونور توسط نیکلا سارکوزی اعطا شد. در فوریه ۲۰۱۱، دی هاویلند در جوایز سزار در فرانسه ظاهر شد. اولیویا دی هاویلند در ۱ ژوئیه ۲۰۱۶، ۱۰۰ ساله شد.