شارلیز ترون (Charlize Theron) (زادهٔ ۷ اوت ۱۹۷۵) هنرپیشه و تهیه‌کننده آفریقای جنوبی-آمریکایی است. وی سابقاً نیز درزمینهٔ مد فعالیت می‌کرد.

ترون کار خود را از اواخر دههٔ ۹۰ و با بازی در فیلم‌هایی چون ۲ روز در دره، جو یانگ نیرومند، وکیل مدافع شیطان و قوانین خانه سایدر آغاز کرد. او برای بازی در نقش قاتل سریالی زن در هیولا توانست علاوه بر کسب نقدهای مثبت منتقدین،جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را ببرد تا اولین آفریقایی باشد که در رده بازیگران، موفق به کسب اسکار می‌شود. همچنین وی برای بازی در فیلم سرزمین شمالی نامزدجایزه اسکار شد.

در سال ۲۰۰۵، ستاره خود را بلوار مشاهیر هالیوود کسب کرد. پرفروش‌ترین فیلمی که در آن بازی کرده، فیلم هنکاک است که بیش از ۶۰۰ میلیون دلار فروش داشت. در اواخر سال ۲۰۰۹ نیز مجری‌گری مراسم قرعه کشی جام جهانی فوتبال را در کشورش به عهده داشت.

در پانزده سالگی، شاهد کشته شدن پدرش به دست مادرش بود  و در راه تبدیل شدن به یک رقاص باله، دچار مصدومیت شدید زانو شد و دیگر نتوانست به این رقص ادامه دهد. در کارهای خیریه زیادی شرکت کرده و خود مؤسسه‌ای برای کمک به مردم کشورش دارد. در سال ۲۰۰۸ بود که از طرف دبیرکل سازمان ملل، به عنوان سفیر صلح این سازمان انتخاب شد. وی همچنین از اعضای فعال حمایت از حقوق زنان و دفاع از حقوق حیواناتو حامی حقوق همجنس‌گرایان است.

کودکی و نوجوانی

شارلیز ترون در تاریخ ۷ اوت ۱۹۷۵ در مزرعه ای خارج از روستای بنونیآفریقای جنوبی که یکی از روستاهای کوچک نواحی ژوهانسبورگ است متولد شد. پدرش چارلز ترون مکانیک و مادرش گردا، در کار ساخت و ساز جاده بود. والدینش هر دو متولد آفریقای جنوبی بودند هرچند پدرش اصلیتی فرانسوی داشت و مادرش آلمانی تبار است.

ترون که تنها فرزند خانواده‌اش بود دوران کودکی را در کنار والدین خویش در نزدیکی ژوهانسبورگ و در مزرعهٔ خودشان گذراند. شارلیز خیلی سخت کار و در نگهداری حیوانات و کشاورزی به والدینش کمک می‌کرد. در چهار سالگی بود که از طریق یک معلم انگلیسی، رقص باله را تاحدودی فراگرفت. زمانی که ۱۳ ساله شد، به مدرسه شبانه‌روزی ژوهانسبورگ فرستاده شد و در آنجا در مدرسه بین‌المللی هنر شروع به تحصیل کرد.

جوانی

در پانزده‌سالگی شارلیز جوان شاهد مرگ پدر خویش بود. پدرش در حالت مستی به وی و مادرش حمله می‌کند و مادرش برای دفاع از خود با اسلحه به سمت او شلیک می‌کند که بعداً دادگاهاعلام می‌کند مادر ترون بی‌گناه است. وی تا سال‌ها دربارهٔ مرگ پدرش حقیقت را نمی‌گفت و می‌گفت که پدرش در یک تصادف رانندگی کشته شده‌است.

متأسفانه پدرم مریض بود و به الکل اعتیاد داشت

شارلیز برای کمک به مادرش پس از این اتفاق، تحصیل را رها کرد و با تشویق مادرش، به سمت مدل شدن رفت. شارلیز در ۱۶ سالگی به میلان، ایتالیا رفت و در آنجا به مدت یکسال مدل بود. وی علاوه بر میلان در پاریس هم مدل بوده‌است. با وجود اینکه توانست در رقابت‌های محلی عنوان نخست را کسب کند، بخاطر علاقه نداشتن به اینکار، یک سال بعد به نیویورکرفت. در آنجا به مدرسه رقص باله جفری بالت رفت تا بتواند به آرزوی دوران کودکی خود برسد و در آنجا به آموختن باله مشغول شد. اما زمانی که ۱۸ سال داشت زانوی او به‌شدت آسیب دید و دیگر نتوانست این رقص را ادامه دهد.

حرفه

شارلیز جوان، سپس به لس آنجلس رفت. پس از ۸ ماه اقامت در این شهر، در سال ۱۹۹۵ وقتیکه در بانکی بود و می‌خواست که چکی به ارزش ۵۰۰ دلار را نقد کند، مسئول بانک از انجام اینکار امتناع کرد که وی شروع به داد و فریاد کرد ولی تهیه‌کننده‌ای بنام جان کراسبی وی را دید و به یک مدرسه بازیگری معرفی کرد.

آغاز کار

اولین فیلم ترون، فیلم «بچه‌های مزرعه ۳» محصول ۱۹۹۵ بود شارلیز جوان که ۱۹ سال داشت، در این فیلم نقش کوتاه و بدون دیالوگی را داشت. اما اولین فیلمی که وی در آن نقش مهمی داشت، دومین فیلمش بود. فیلم «۲ روز در دره» محصول سال ۱۹۹۶ بود که وی در نقش هلگا بازی کرد. در همان سال در فیلم «کاری که می‌کنی» نیز بازی کرد که به گفته خودش، نقش مهمی در بازیگر شدن وی داشت.

از زمان کودکی، همیشه به دیدن فیلم‌های تام هنکس می‌نشستم و واقعاً دوستش داشتم. وقتی‌که تام هنکس مرا برای بازی در نقش کوتاهی از فیلمش انتخاب کرد، بخودم گفتم که «اگر وی (تام هنکس) مرا شایسته بازی در فیلمش می‌داند، پس می‌توانم در این شغل (بازیگری) موفق شوم» و کارم را جدی گرفتم.

۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲

بعد از بازی در دو فیلم، ترون توانست فرصت بازی در کنار آل پاچینو را در فیلم وکیل مدافع شیطان محصول ۱۹۹۷ بدست بیاورد. این فیلم، اولین فیلم مهم ترون بود. «تیلور هاکفورد»، اولین کارگردانی بود که برای داشتن وی تلاش زیادی کرد و خود، مسئولین کمپانی سازنده را متقاعد کرد که ترون بیشتر از یک چهره‌است و توانایی بازی کردن دارد. ترون در فیلم در نقش مری آن بازی کرد. زن کوین لوماکس (کیانو ریوز) که وکیل بسیار ماهریست. ترون ۲۲ ساله، برای بازی در این فیلم، نامزد نخستین جایزه دوران کاری خود شد. وی نامزد جایزه بهترین بازیگر زن فیلم درام از جشنواره فیلم بلک‌باستر شد.

بعد از بازی در فیلم مشاهیر وودی آلن یا همسر فضانورد و همبازی شدن با جانی دپ، در سال ۱۹۹۹، ترون در فیلم قوانین خانه سایدر محصول ۱۹۹۹ بازی کرد. فیلم جزو بهترین فیلم‌های سال ۱۹۹۹ میلادی بود و توانست نامزد ۷ جایزه اسکار -از جمله اسکار بهترین فیلم سال- شود که در نهایت دو جایزه بهترین فیلم‌نامه اقتباسی و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (مایکل کین) را برد. داستان فیلم دربارهٔ جوانی بنام هامر (توبی مگوایر) است که در پرورشگاه و توسط دکتری بنام لارچ (کین) بزرگ می‌شود. ترون در این فیلم که بیش از ۸۸ میلیون دلار فروش داشت، در نقش کندی به بازی پرداخت. زنی جوان که بخاطر جدایی از همسرش که به جنگ رفته، با هامر رابطه پیدا می‌کند.

در همان سال، جیمز گری با تلاش زیاد، مسئولین سازنده فیلم «محوطه» را راضی کرد تا بتواند از ترون در فیلمش استفاده کند. در واقع گری یکی از تأثیرگذارترین افراد در حرفه کاری ترون محسوب می‌شود. در این فیلم که نامزد جایزه بهترین فیلم سال جشنواره کن شد، مارک والبرگ و خواکین فونیکس نیز حضور داشتند. در سال بعد ترون در «بازی گوزن‌ها»، همبازی بن افلک شد. در مردان افتخار، نقش کوتاهی را به عنوان همسر رابرت دنیرو به عهده داشت و در افسانه بگر ونس، همبازی ویل اسمیت و مت دیمون شد. فیلمی که رابرت ردفورد آن را کارگردانی کرد.

در سال ۲۰۰۰، ترون مجدداً با کیانو ریوز همبازی شد. این دو در نسخه بازیسازی شده نوامبر شیرین همبازی هم شدند. ترون در این فیلم در نقش سارا بازی کرد و فیلم بیش از ۶۵ میلیون دلار فروش داشت. همچنین این دو برای این فیلم، نامزد جایزه تمشک طلایی برای بدترین بازیگران فیلم بازسازی شده، شدند. در طی ۲ سال بعد، ترون در «۱۵ دقیقه»، مجدداً همسر دنیرو شد و در «نفرین عقرب یشمی»، برای وودی آلن بازی کرد.

۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵

شهرت ترون، از سال ۲۰۰۳ آغاز شد. وی ابتدا در نسخه بازسازی شده شغل ایتالیایی به بازی در کنار بازیگرانی چون مارک والبرگ، جیسون استاتهام و ادوارد نورتون پرداخت. فیلم در مجموع بیش از ۱۷۵ میلیون دلار فروش داشت و تا سال ۲۰۰۸، پرفروش‌ترین فیلم ترون محسوب می‌شد. در این سال، پتی جنکینز، با دیدن فیلم وکیل مدافع شیطان، تصمیم گرفت تا نقش اول فیلم هیولا را به ترون بدهد. فیلم براساس واقعیت بود و داستان نخستین قاتل سریالی زن در تاریخ آمریکا را روایت می‌کند. ترون در نقش این زن (ایلین وورنوس) بازی کرد. کسیکه چند روز قبل از آغاز فیلمبرداری فیلم، اعدام شده بود. ترون ۲۷ ساله، برای بازی در این نقش، نامه‌هایی که ایلین در طی ۱۲ سال زندانی بودنش برای یکی از دوستانش نوشته بود را خواند و ۳۰ پوند به وزنش اضافه کرد.

در صحبت‌هایی که با پتی داشتم، هرگز به این مسئله که باید به وزنم اضافه کنم اشاره نشد. اما بعد از خواندن نامه‌های آیلین، متوجه شدم که وی از بدنش راضی نبود. برای همین به پتی گفتم که می‌خواهم به وزنم اضافه کنم. ایلین چاق نبود و مسئله این نبود. منتها من اگر می‌خواستم با بدن خودم بازی کنم، نمی‌توانستم خودم را با احساسی که وی داشته‌است هماهنگ کنم و مطمئن هستم که بیننده نیز چنین احساسی می‌داشت. این چنین کارهایی مرا بیشتر به وی نزدیک کرد

همچنین ترون ابروهای خود را تراشید و از دندان مصنوعی استفاده کرد تا بتواند خود را از نظر چهره، به ایلین وورنوس نزدیک تر کند.

نکته‌ای که دربارهٔ هیولا وجود دارد، این است که همه چیز آن واقعیست. خوشبختانه برای ساخت فیلم، بودجه کمی در اختیار داشتیم و فقط پول گرفتن دندان مصنوعی را داشتیم. به همین علت، برای اینکه خودم را شبیه آیلین کنم، باید واقعاً چنین کاری با خود انجام می‌دادم و نمی‌توانستیم از جلوه‌های ویژه استفاده کنیم. به همین علت فیلم کاملاً طبیعی شد

بازی فراموش نشدنی ترون در این فیلم، نقدهای بسیار مثبتی را برای وی به همراه داشت. راجر ایبرت دربارهٔ بازی ترون در فیلم گفته بود:

بدون شک با یکی از بهترین اجراها در تاریخ سینما روبرو هستید. این اولین بار در تاریخ دوران نقدم بود که بخاطر بازی وی در فیلم، فراموش کردم که نت برداری کنم! مسئولین اسکار اگر جایزه بهترین بازیگر سال را به ترون ندهند، باید خود را بازنشسته کنند چراکه این بهترین بازی و بهترین فیلم سال است

همچنین استفان هولندز در نیویورک تایمز بازی ترون در فیلم را «فراموش ناشدنی» دانسته بود. ریچارد روپر شارلیز را شایسته دریافت یک جایزه اسکار می‌دانست. گلن کنی، بازی ترون را با بازی رابرت دنیرو در گاو خشمگین مقایسه کرده بود و نوشته بود «از زمان بازی دنیرو در «گاو خشمگین»، تاکنون هیچ بازیگری چنین کاری با بدن خود برای بازی در یک فیلم نکرده بود». راجر فریمن نیز دربارهٔ بازی ترون در فیلم گفته بود:

می‌خواهم بگویم که بازی ترون فوق العادست. این بازی کامل، به راحتی می‌تواند وی را نامزد جشنواره‌های بزرگ کند. حتی می‌تواند برایش یک اسکار به همراه داشته باشد. حقیقت این است که بازی وی در این فیلم، اینقدر خوب و کامل است

در نهایت نیز ترون برای این فیلم، نامزد جوایز زیادی شد. از جمله، توانست اسکار و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول سال ۲۰۰۴ را بدست بیاورد و به شهرت جهانی برسد. ترون همچنین به نخستین شخص آفریقایی که در رده بازیگران موفق به کسب جایزه اسکار می‌شود، تبدیل شد. بعد از دریافت اسکار نیز، برای شرکت در جشنهای محلی به آفریقا رفت و در کشور خود مهمان افتخارینلسون ماندلا در تاریخ ۱۱ مارس ۲۰۰۴ بود. ماندلا دربارهٔ ترون گفته بود:

وی (ترون)، مجدداً آفریقا را بر روی نقشه جهان، نمایان کرد. حتی کسانیکه دوست ندارند قبول کنند که کشوری بنام آفریقای جنوبی وجود دارد، با دیدن وی، الان قبول می‌کنند که چنین کشوری وجود دارد و باید به این خاطر، از وی تشکر کرد. افرادی زیادی هستند که هنوز فکر می‌کنند آفریقا بمانند زمان آپارتاید است اما افرادی چون وی نشان می‌دهند که آفریقا دیگر آن کشور گذشته نیست و یک کشور جدید است و به همین دلیل، ما مردم این کشور، از وی سپاس گذاریم

در سال ۲۰۰۴، ترون در فیلم زندگی و مرگ پیتر سلرز که داستان زندگی پیتر سلرز، کمدین معروف انگلیسی بود، بازی کرد. وی برای بازی در این فیلم، مجدداً نامزد جایزه گلدن گلوب، و اینبار جایزه بهترین بازیگر زن مکمل سال شد. علاوه بر این، وی نامزد جایزه امی نیز شد چراکه فیلم، یک فیلم تلویزیونی بود. ترون در فیلم در نقش همسر سوم سلرز بازی کرد. دیگر فیلم آن سال ترون نیز، «سر در ابرها» بود که زندگی ۳ دوست در زمان جنگ جهانی را روایت می‌کند.

در سال ۲۰۰۵، ترون در ایان فلاکس بازی کرد. فیلمی از روی انیمه معروف ژاپنی که البته با استقبال منتقدین همراه نشد و یک شکست کامل تجاری بود. ترون در نقش ایان فلاکس بازی کرد. وی برای بازی در این فیلم، ۳ ماه تمریناتی چون ژیمناستیک را پشت سر گذاشت بود اما در حین ساخت فیلم، دچار مصدومیت ازناحیه گردن شد و فیلمبرداری فیلم برای چند هفته، به تعویق افتاد. به گفته سازندگان فیلم، اکثر سکانس‌های فیلم را، خود ترون بازی کرد و از بدل استفاده نکرد. همچنین در این سال، وی در ۵ قسمت از فصل سوم سریال معروف انحصار زندگی به بازی پرداخت.

سرزمین شمالی دیگر فیلم سال ۲۰۰۵ ترون بود که دومین نامزدی اسکار را برای وی رقم زد و سومین نامزدی گلدن گلاب پیاپی را برای وی به ارمغان آورد هر چند که وی نتوانست این جوایز را ببرد. این فیلم نیز که براساس واقعیت بود، روایت گر نخستین دادگاه مقابله با خشونت جنسی علیه زنان در تاریخ آمریکاست که ترون در نقش جوسی آیمز -که این دادگاه بخاطر وی ایجاد می‌شود- و در کنار بازیگرانی چون فرانسیس مک‌دورمند و وودی هارلسون بازی کرد. همچنین در حالیکه ترون تازه‌وارد دهه سوم زندگی خود شده بود، ستاره خود را در بلوار مشاهیر هالیوود بدست آورد تا نامش در تاریخ سینما، به ثبت برسد.